ความหมายของคำว่า ' อุทพินทุ์ '

ความหมายของคำว่า ' อุทพินทุ์ '
อุทพินทุ์ หมายถึง [พิน] น. หยาดนํ้า. (ป., ส. อุท + พินฺทุ).

อุทัช
ว. เกิดในนํ้า. (ป., ส. อุท + ช).
อุทก, อุทก
[อุทกกะ, อุทก] น. นํ้า. (ป., ส.).
อุทก, อุทก
[อุทกกะ, อุทก] น. นํ้า. (ป., ส.).
อุทกธาร, อุทกธารา
น. สายนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).
อุทกธาร, อุทกธารา
น. สายนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).
อุทกภัย
น. ภัยอันตรายที่เกิดจากนํ้าท่วม. (ป., ส. อุทก + ภย).
อุทกวิทยา
น. วิชาว่าด้วยนํ้าที่มีอยู่ในโลก เช่น ศึกษาถึงสาเหตุการเกิดการหมุนเวียน ตลอดจนคุณลักษณะของนํ้า รวมทั้งการนํานํ้ามาใช้ให้เป็นประโยชน์. (ป., ส. อุทก + ส. วิทฺยา).